Sevgili Öğretmenim,

Yavrularımıza sevgiyi, bilgiyi, yüksek değerleri, toplumsal kaynaşmayı öğreten kutsal bir mesleğin mensubusunuz. Neden aile hekimlerine olan nefretinizi yazıya dökme, ”size gıcık oluyorum” deme cüretinde bulundunuz?

Çok üzgünüz. Biz bu talihsiz ifadenin kendisinden ziyade, ancak kin ve öfkeyle boğulmuş bir zihine ait olabilecek bu söylemlerin gönlünüzde barınmasına, bu denli sevgisiz kalmışlığınıza üzüldük.

Üstelik tertemiz gönüllere, pırıl pırıl kalplere sevgi, şefkat, merhamet aşılamasi beklenen ve gereken bir dimağın, kin nefret haset ve öfke tohumları saçmasına sadece üzülmekle de kalmayıp size öğretmen olduğunuzu hatırlatmayı ve kutsal mesleğinizin gerektirdiği erdemli davranış ve üsluba sizi davet etmeyi de bir görev addederiz.

Biz kim olduğunu bilmediğimiz bu hasmane tavra rağmen, bugüne kadar olduğu gibi ülkemizin insanı ile el ele olacağız.

HER ZAMAN; Tıbbiyeli olmaktan ve ettiğimiz yeminden gurur duyacağız. Mağdur olsak da insanlığa ve bilime selam duracağız. Ülkemizin insanlarına bilgimizi ve deneyimimizi aktarmaya devam edeceğiz. Ayrılıktan ve düşmanlıktan beslenen hasmın beklentisini boşa çıkaracağız. Birlikte ve güçlü olacağız.

Tıbbiyeli olarak biz düşmanlığı ve ayrılığı sevgimiz ve hoşgörümüz ile iyileştiririz. Gücümüz bilgimizden ve sabrımızdan gelir. Hakaret ve baskı bizim üslubumuz değildir.

Bizler, sevginin en iyi ilaç ve şifa olduğu, öfke ve nefretin ise, en başta bulunduğu bünyeye zarar vereceği bilinciyle, "önce insan" düsturuyla bakmaya, görmeye ve hareket etmeye devam edeceğiz.

Öğretmenimize de, talebi halinde, bu konuda yardımcı ve destek olmaya da hazırız!

Saygılarımızla

AKAHED YÖNETİM KURULU